Biblioteka Publiczna

Na jagody

Autor: Konopnicka, Maria

   Notka biograficzna  

Pewnie na lekcjach języka polskiego słyszeliście co nieco o Marii Konopnickiej. Że była poetką, autorką słynnej Roty i baśni, którą wszyscy znają: "O krasnoludkach i sierotce Marysi". Być może kojarzycie ją też z czarno-białych zdjęć - poważną panią w kapeluszu i z monoklem.

Ale czy wiecie, że Konopnicka wyprzedzała swoją epokę pod każdym względem?

Ta niezwykle śmiała, odważna, często kontrowersyjna kobieta nie bała się stanowczo wygłaszać swoich opinii, a to, co pisała i mówiła, nie wszystkim się podobało. Jednocześnie była bardzo popularna, a wiele z jej książek stało się prawdziwymi bestsellerami! Ktoś taki jak ona na pewno nie chciałby, by jego dzieła kurzyły się na ciemnych półkach bibliotek.

Dlatego oddajemy w wasze ręce piękne nowe wydanie "Na jagody" - popularnej "leśnej książeczki", którą wspaniale - nowocześnie, ale z wielkim szacunkiem dla tekstu, zilustrowała Katarzyna Minasowicz.
#odkurzmykonopnicką

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Konopnicka, Maria

Polska poetka i nowelistka okresu realizmu, krytyk literacki, publicystka, tłumaczka i działaczka na rzecz praw kobiet. Mąż: Jarosław Konopnicki 1862-1876, rozwód, 8 dzieci. Maria Konopnicka debiutowała pod pseudonimem Marko w 1870 w dzienniku „Kaliszanin” wierszem Zimowy poranek; utwór został dobrze przyjęty. Kaliszowi poświęciła trzy utwory poetyckie.Bardzo szybko jej twórczość poetycka przepełniona patriotyzmem i szczerym liryzmem, stylizowana „na swojską nutę” zdobyła powszechne uznanie.W latach 1884–1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt”; próbując zradykalizować [>>] jego program, wywołała sprzeciw zachowawczej opinii i cenzury. Współpracowała z tygodnikiem dla kobiet „Bluszcz”. Nowele pisała od początku lat osiemdziesiątych XIX wieku aż do śmierci. Zaczęło się od dziennikarskich doświadczeń Konopnickiej, w czasie redagowania przez nią „Świtu”. Początkowo czerpała inspiracje z doświadczeń Prusa, Orzeszkowej, a następnie rozwinęła własne pomysły w dziedzinie małych form. Maria Konopnicka zajmowała się także krytyką literacką, którą uprawiała od roku 1881, początkowo na łamach „Kłosów”, „Świtu”, „Gazety Polskiej”, „Kurjera Warszawskiego”, następnie w wielu innych pismach. Do 1890 roku przeważały artykuły recenzyjne o tekstach współczesnych autorów polskich i zagranicznych. Konopnicka jest znana z części swojego dorobku obejmującego prozę i tworzonego dla dzieci. Utwory Konopnickiej dla dzieci ogłaszane od roku 1884, eliminujące natrętny dydaktyzm, rozbudzające wrażliwość odbiorców były nowością w tej dziedzinie pisarstwa.Konopnicka współpracowała z wydawnictwami, prasą krajową, organizacjami społecznymi trzech zaborów, a także uczestniczyła w międzynarodowym proteście przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni 1901–1902. Brała udział w walce o prawa kobiet, akcji potępiającej represje władz pruskich, w pomocy na rzecz więźniów politycznych i kryminalnych. Zmarła na zapalenie płuc 8 października 1910 w sanatorium „Kisielki” we Lwowie. Została pochowana 11 października 1910 na cmentarzu �?yczakowskim we Lwowie, w Panteonie Wielkich Lwowian II rondo, 5 aleja. Pogrzeb, zorganizowany przez Marię Dulębiankę, stał się wielką manifestacją patriotyczną, w której udział wzięło blisko 50 000 osób. Popiersie nagrobne wykonała Luna Drexlerówna, na cokole wyryto fragment wiersza Konopnickiej. Zniszczone podczas II wojny światowej popiersie Konopnickiej zostało odtworzone w okresie powojennym.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/6365/maria-konopnicka

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: