Biblioteka Publiczna

Ula jest inna

Autor: Piątkowska, Barbara

Niesamowita bajka terapeutyczna z wątkiem detektywistycznym - o tolerancji i akceptacji.

Co zrobić, gdy w grupie pojawi się ktoś nowy? Polubić, czy nie?Coś nam zazwyczaj szepcze do ucha, że chyba raczej nie! Bo przecież jest nowy albo nowa - czyli zupełnie ktoś nieznany, inny. Jednak bądźcie czujni i nie dajcie się zwieść pozorom! Pod tą tajemniczą innością może ukrywać się

ktoś naprawdę niezwykły!

Taka historia przydarzyła się naszej tytułowej bohaterce Uli. Trafiła do nowej szkoły i nowej klasy. Od początku nie przypadła do gustu grupie dzieci, które bardzo dobrze się znały. Wkrótce jednak okazało się, że nowa koleżanka świetnie poradziła sobie w trudnej sytuacji, jaka zaistniała w szkole, imponując wszystkim swoją odwagą, wiedzą i umiejętnościami.

Opowiadanie zawiera pewien wątek sensacyjno-detektywistyczny. Dwa, z pozoru nie związane ze sobą epizody, poprowadzą nas do rozwiązania zagadki, którą okaże się dziwny obiekt, znaleziony na placu zabaw. Będzie to damski kapelusz. Kiedy dzięki Uli dowiemy się, co było powodem panicznego strachu dzieci, pozostanie nam do rozwiązania jeszcze jedna zagadka: jakim sposobem wolno chodząca jaszczurka trafiła na plac zabaw z odległego parku? To frapujące zagadnienie może zainspirować słuchające opowiadania dzieci, aby puścić wodze fantazji i zabawić się w Sherlocka Holmes’a. Każdy może rozwinąć twórczo tę historię i napisać swoją fascynującą wersję wydarzeń. W ten sposób opowiadanie "Ula jest inna" stanie się świetnym tematem lekcji języka polskiego. Innym, nawet bardziej doniosłym zagadnieniem, które warto byłoby uczynić tematem dyskusji w klasie bądź w grupie przedszkolnej jest problem akceptacji i tolerancji. Chociaż te dwa pojęcia są często mylone i fałszywie interpretowane, to jednak gdy spotykamy się na co dzień w szkole, na podwórku z przykładami braku akceptacji ze strony grupy rówieśniczej dla dzieci, które są albo gorzej ubrane, albo mają pewien defekt urody lub jakiś rodzaj niepełnosprawności, od razu staje się jasne, czego w swej istocie ta dyskusja miałaby dotyczyć i do jakiej konkluzji prowadzić.

Sięgając po nasze opowiadanie, nauczyciele i wychowawcy otrzymują cenną pomoc w kształtowaniu właściwych postaw. Wnioski nasuwają się same: nie należy oceniać nikogo tylko na podstawie wyglądu, kierując się uprzedzeniami, ale biorąc pod uwagę, co sobą reprezentuje dana osoba - jakim jest człowiekiem. Czasem, gdy kogoś bliżej poznajemy, odkrywamy niezwykłe talenty i zdolności, o które wcześniej nie podejrzewaliśmy tej osoby. Drugi człowiek może nas ubogacić, choćby tylko swoim entuzjazmem i uśmiechem.
(Opis według strony internetowej wydawcy)

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)