George Orwell przez sześć lat pracował w Królewskiej Policji Imperialnej w Birmie. Zebrane doświadczenie posłużyło mu do napisania tej ksiązki. Ukazał w niej dwa światy, które muszą koegzystować, ale nie mogą się pogodzić. Pierwszy to świat zadufanych w sobie Brytyjczyków, kolonizatorów, traktujących z pogardą miejscową ludność. Wywodzący się z niego John Flory, glówny bohater
powieści, stanowi wyjątek, gdyż nie chce przyjąć obowiązujących norm. Jest bowiem zauroczony drugim światem, pełnym biedy, niesprawiedliwości, ale też fascynującym odmiennością kulturową. Chciałby on żyć w tych dwóch światach jednocześnie, lecz czuje, że przez to każdy z nich po równi go odrzuca. Widać w tej książce wrażliwość Orwella na biedę, wyzysk i niesprawiedliwość oraz jego troskę o zwykłego czlowieka.
Pochodził z przeciętnej rodziny klasy średniej. Był synem Richarda Walmesley Blaira, urzędnika administracji brytyjskiej i Idy Mabel Blair z d. Limouzin. Miał dwie siostry. Od 1911 r. uczęszczał do St. Cyprian’s, prywatnej szkoły z internatem w Eastbourne. Stypendium przyznane w 1917 r. zapewniło mu miejsce w ekskluzywnej Eton College którą opuścił w 1921. W listopadzie 1922 r. wstąpił do Królewskiej Policji Imperialnej w Birmie. 1 stycznia 1928 r. porzucił służbę i nie powrócił z urlopu w Anglii. W latach 1928–1929 przebywał w Paryżu, gdzie opublikował swoje pierwsze [>>] artykuły.
W styczniu 1933 r. opublikował pierwszą książkę pod pseudonimem literackim George Orwell, była to powieść Na dnie w Paryżu i w Londynie. Przybrał pseudonim, ponieważ chciał oszczędzić rodzinie problemów z powodu ujawnienia w książce prywatnych szczegółów ze swojego życia. Powodem takiej decyzji był także fakt, że uważał także, że jego książka ma niewielką wartość. Poza tym nie lubił swojego prawdziwego nazwiska.
W czerwcu 1936 r. ożenił się z Irlandką Eileen O’Shaughnessy.
Brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii w latach 1936–1937, gdzie walczył na froncie po stronie republikańskiej w milicji robotniczej antystalinowskiej Robotniczej Partii Zjednoczenia Marksistowskiego POUM, a następnie w przybyłych z Anglii oddziałach ochotników wystawionych przez brytyjską Independent Labour Party. Brał udział w walkach na froncie aragońskim. Po zdelegalizowaniu POUM oraz wybuchu w maju 1937 r. „wojny domowej w ramach wojny domowej” między anarchistami a stalinowcami, ukrywał się z żoną przed represjami. Był ścigany przez Gwardię Cywilną podczas nakazanej przez Moskwę i kierowanej przez rezydenta NKWD Aleksandra Orłowa akcji likwidacji POUM w czerwcu 1937 i mordowania jej członków, łącznie z żołnierzami walczącymi na froncie. 20 maja 1937 r. został postrzelony przez snajpera w gardło. 20 czerwca przekroczył granicę francuską i wrócił do Anglii. Swoje wspomnienia z tego okresu zawarł w autobiograficznej książce W hołdzie Katalonii, wydanej w Anglii jeszcze w czasie trwania hiszpańskiej wojny domowej 1938, która demaskowała zbrodniczą rolę radzieckich służb specjalnych NKWD i GRU w Hiszpanii i faktyczne działania stalinowców zwalczających rewolucję.
Doświadczenia tego okresu i wynikające stąd refleksje były również źródłem dwóch jego dzieł, dzięki którym jest najszerzej znany. Są to powieści: Folwark zwierzęcy, czyli bajka polityczna w tradycji Ezopa – opisująca w formie przypowieści mechanizm przewrotu społecznego i jego konsekwencje, a także Rok 1984 uznawana za jedną z pierwszych powieści fantastycznonaukowych prezentujących alternatywną przyszłość, wizję państwa totalitarnego sprawującego totalną kontrolę nad ludźmi, przeszłością i językiem, prowadzącego wojnę z innymi państwami totalitarnymi, określanej jako antyutopia.
Wiódł życie włóczęgi, był: pomywaczem, nauczycielem, zbieraczem chmielu, żebrakiem, milicjantem, policjantem, hodowcą drobiu i uprawiał warzywa, współpracował z wieloma czasopismami, pracował w BBC i był korespondentem wojennym we Francji w 1945. W 1944 r. razem z żoną adoptował urodzonego 14 maja Richarda Horatio, a po jej śmierci 29 marca 1945 wrócił do Anglii.
W czasie powstania warszawskiego ostro krytykował na łamach prasy postawę brytyjskiej lewicowej inteligencji wobec Polski, jej sytuacji międzynarodowej i uległość wobec Stalina, krytycznie odnosił się także do komentarzy lewicy na temat „procesu szesnastu”.
W PRL utwory Orwella były objęte zakazem publikacji w pozostałych krajach komunistycznych samo nazwisko Orwell było tabu. Do upadku komunizmu była ona obecna w przekładzie polskim jedynie na emigracji ukazała się bezpośrednio po wydaniu angielskim, w latach osiemdziesiątych XX wieku w wydawnictwach niezależnych poza cenzurą i w 1988 w obiegu oficjalnym PIW.
George Orwell zmarł w Londynie w wieku czterdziestu siedmiu lat na gruźlicę której nabawił się w 1938 na kilka dni przed zamierzoną podróżą do sanatorium w Szwajcarii. Czas ostatnich trzech lat życia dzielił między łóżkiem szpitalnym, tworzeniem Roku 1984, wreszcie wyprawami ukochanym motocyklem Royal Enfield 350.
Z powieści Orwella pochodzą takie powiedzenia, jak „Wielki Brat patrzy” „Big Brother is watching you” Rok 1984 czy „Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze od innych” „All animals are equal, but some animals are more equal than others” Folwark zwierzęcy oraz takie pojęcia, jak „nowomowa” „new-speak”, „policja myśli” „thought police”, „dwójmyślenie” „doublethink” i „myślozbrodnia” „thoughtcrime”. Pisarz jest uznawany za proroka elektronicznej inwigilacji totalnej.
Równo w 70 lat po spisaniu przez pisarza pamiętników Komitet Nagrody Orwellowskiej utworzył blog, na którym można śledzić przebieg życia pisarza.
Logowań na konto: 467248
