Biblioteka Publiczna

Tajemnica śmierci Stefana Starzyńskiego

Autor: Szarota, Tomasz

   Notka biograficzna  

Kiedy i jak zginął Stefan Starzyński - bohaterski prezydent Warszawy, który podczas niemieckiego oblężenia miasta we wrześniu 1939 r. organizował opiekę nad ludnością i swoimi przemówieniami podtrzymywał ją na duchu?

Wiadomo, że 27 października 1939 r. został aresztowany przez okupanta, a w grudniu wywieziony z więzienia na Pawiaku. Jego dalsze losy są owiane mgłą tajemnicy.

/> Czy Starzyński został zamordowany przez gestapowców jeszcze w 1939 r., jak twierdzi prokurator Instytutu Pamięci Narodowej? Czy też rozstrzelano go w 1943 r. jako "specjalnego" więźnia obozu koncentracyjnego Dachau? A może stracił życie w innych okolicznościach?

Prof. Tomasz Szarota podjął historyczne śledztwo, aby dojść do prawdy. Dzięki nowo odkrytym dokumentom, w tym zeznaniom osób, z którymi stykał się Starzyński, potwierdził jedną z wersji wydarzeń. Obok rozstrzygnięć dotyczących ostatnich dni Starzyńskiego, publikacja pokazuje go jako prezydenta okupowanej stolicy, współtwórcę konspiracyjnej Służby Zwycięstwu Polski i w końcu więźnia Trzeciej Rzeszy.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Szarota, Tomasz

Tomasz Marceli Szarota ur. 2 stycznia 1940 w Warszawie – polski historyk, badacz historii XX wieku, profesor nauk humanistycznych, publicysta. W latach 1957–1962 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. Jego praca magisterska Dzieje Dyrekcji Białych w powstaniu styczniowym napisana pod kierunkiem Stefana Kieniewicza otrzymała nagrodę im. Emila Kipy za najlepszą pracę magisterską w danym roku. Od 1962 jest pracownikiem naukowym Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, gdzie w 1966 uzyskał stopień doktora, a w 1978 stopień doktora habilitowanego. [>>] W 1985 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego IH PAN, a w 1991 stanowisko profesora zwyczajnego i kierownika Pracowni Dziejów Polski po 1945 roku, którą kierował do 2010. W 1998 był wykładowcą ang. visiting fellow w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu. Przebywał na stypendiach naukowych w Niemczech m.in. stypendium Fundacji Humboldta, Francji i Belgii. W pracy naukowej zajmuje się historią XX wieku, zwłaszcza dziejami okupacji hitlerowskiej i ruchu oporu w Polsce podczas II wojny światowej oraz życia codziennego w okupowanej Warszawie i innych stolicach Europy. Zasiada w Radzie Naukowej Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie, Radzie Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego, Kolegium Programowym Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oraz Radzie Programowej czasopisma „Pamięć i Sprawiedliwość”. Pełni funkcję redaktora naczelnego wydawnictwa ciągłego „Polska 1944/45–1989. Studia i materiały” Instytut Historii PAN, 12 tomów 2014. Jest członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przewodniczy także od 1996 jury Nagrody „Klio” Wydawców Książki Historycznej oraz Nagrody im. Tomasza Strzembosza. Zasiada także w jury Nagrody im. Władysława Pobóg-Malinowskiego. Jest członkiem ZAiKS oraz członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Publikował m.in. w „Dziejach Najnowszych”, „Kwartalniku Historycznym”, „Przeglądzie Historycznym”, „Więzi”, „Polityce”, „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tomasz_Szarota

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: