Weź głęboki wdech
Kto jest przestępcą, a kto ofiarą? komu można zaufać, a kogo należy się bać?
Michalina nie prowadzi bogatego życia towarzyskiego. Od kontaktu z ludźmi woli obcowanie z naturą. Pracuje w Instytucie Botaniki, powoli pnąc się po szczeblach naukowej kariery. Nieśpieszne tempo wynika z faktu, że jest mało przebojowa i nie potrafi zawalczyć o swoje. No i jest kobietą, której w męskim
świecie badawczym ciężko się przebić.
Oparcia nie znajduje też w domu - władcza matka i jej równie władcza ciotka mają wszystko to, czego Michalinie brak: urodę, siłę przebicia, zdecydowanie. I często jej o tym przypominają.
Jasnym promykiem słońca na pochmurnym niebie życia Michaliny staje się nowy pracownik instytutu - Filip. Choć wyprzedza ją w drodze po awans, wydaje się, że ich związek jest w stanie zrekompensować jej tę przykrość. Oraz inne życiowe braki. Do czasu.
Najpierw ginie jej przełożony, profesor Potoczkiewicz, a potem akcja nabiera tempa. Świat spokojnych z pozoru botaników to nie miejsce dla subtelnych storczyków, ale dla mięsożernych rosiczek.
Odpowiedzialność: | Kasia Bulicz-Kasprzak. |
Hasła: | Botanicy Kobieta Poczucie własnej wartości Współzawodnictwo Zabójstwo Powieść obyczajowa Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Purple Book Wydawnictwo, 2024. |
Opis fizyczny: | 323, [5] stron ; 20 cm. |
Uwagi: | Na okładce: Kto jest przestępcą, a kto ofiarą? Komu można zaufać, a kogo należy się bać? |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Powstanie dzieła: | 2018 r. |
Powiązane zestawienia: | Powieść i opowiadanie obyczajowe Sfinansowano z Budżetu Obywatelskiego 2024 r. - Projekt nr 454 |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 38
ul. Konarskiego Stanisława 6
Notka biograficzna:
Bulicz-Kasprzak, Kasia
Urodzona: 20 marca 1976 Prowadzę zwyczajne życie. Zimny psi nos dotyka mojej stopy. Jest siódma. Doskonała pora na pierwszy spacer. Tak zaczyna się mój dzień. Zastanawiam się, co będę dzisiaj robić. Może zostanę królową i zagram w krokieta, dopóki las Birnam nie podejdzie pod zamek. A może pobiegnę Piątą Aleją w stronę niebieskiego księżyca. Odwiedzę zielone wzgórze, na którym pasą się owce. Zaraz, to nie owce, to króliki. Muszę się śpieszyć, bo czas odebrać dziecko ze szkoły, a tu jeszcze tyle historii do przeżycia. Są w książkach, filmach, śmiechu [>>]