Biblioteka Publiczna

Dziękuję Ci, Cukierku!

Autor: Cichoń, Waldemar.

   Notka biograficzna  

Cukierek - najbardziej niezwykły czworonóg pod słońcem - już po raz szósty zaprasza wszystkich do swego świata, by opowiedzieć o kocich sprawach i sprawkach.

On - a także kotka Tradycja, jak również mieszkająca z nimi rodzina: Maciek, Marcel, mama i tata - są już znani Czytelnikom z książek pt. "Cukierku, Ty łobuzie!" (w 2017 r. wpisanej na listę lektur Ministerstwa Edukacji Narodowej), "Nie martw

się, Cukierku", "Popraw się, Cukierku", "Jak się masz, Cukierku?", "Gdzie jesteś, Cukierku?", "Co słychać, Cukierku?", "Dasz radę, Cukierku!", "Masz rację, Cukierku! oraz "Trzymaj się, Cukierku!".

Co więc nowego w cukierkowym świecie? Sporo: konieczne jest zachowanie czujności, bo w zimowy wieczór dom odwiedza podejrzanie spięty Mikołaj, innym razem tata z Marcelem usiłują podać chorym czworonogom lekarstwo na katar. Trzeba też: zostać ekspertem sportowym, udawać owcę, przepłoszyć namolnego agenta ubezpieczeniowego, stać się superbohaterem, pomóc Maćkowi wygrać ważny mecz piłkarski i przeprowadzić śledztwo w sprawie tajemniczego zniknięcia rybek sąsiada.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Cichoń, Waldemar

Waldemar Cichoń, czyli tata Marcela, a od jakiegoś czasu także tata Macieja. Przyszedł na świat w roku, w którym Richard Nixon ustąpił ze stanowiska prezydenta Stanów Zjednoczonych, otworzono Port Północny w Gdańsku, została założona Budka Suflera, a Polska została brązowym medalistą Mistrzostw Świata w piłce nożnej pokonując Brazylię 1:0. Trudno powiedzieć, jaki te wydarzenia miały wpływ na przyszłe losy chłopaka z Tychów, jednak jakiś mieć musiały. Bo niby dlaczego nie? W dzieciństwie tata Marcela nade wszystko uwielbiał czytać. To były czasy, kiedy nikomu [>>] nie śniło się jeszcze o Internecie, grach komputerowych i 100 kanałach w telewizji, więc książki były jedną z niewielu dostępnych rozrywek. Tata Marcela czytał średnio trzy książki na tydzień. Dwa razy w tygodniu szedł więc pieszo do biblioteki położonej na sąsiednim osiedlu. Kiedy ksiązka, którą wypożyczył zapowiadała się ciekawie, tata Marcela nie mógł się doczekać, kiedy zacznie czytać, więc czytał idąc. Zaczytany systematycznie rozbijał nos o latarnie, a raz o mało nie wpadł pod samochód. Dochodziło do tego, że mama taty Marcela musiała go w wakacje zmuszać do wychodzenia na podwórko. Na niewiele się to zdało, bo tata Marcela wychodził na podwórko z książką ukrytą pod ubraniem. Czasem się udawało, jeśli jednak mamina kontrola wykryła, tata Marcela ratował się czytając książki pod kołdrą przy świetle latarki. Pisać tata Marcela zaczął stosunkowo późno. Oczywiście, w szkole pisał wypracowania, ale oprócz nauczycieli nikt ich nie czytał, więc to się chyba nie liczy. Potem poszedł na studia, skończył dziennikarstwo i zaczął pisać do gazet. Robił to przez całkiem długi okres swojego życia. Książki zaczął pisać jeszcze później. Dziś tata Marcela nie jest już dziennikarzem – pracuje w Instytucie Technik Innowacyjnych EMAG w Katowicach, gdzie zajmuje się wydawnictwami, promocją i reklamą oraz, jak mawiają jego złośliwi koledzy, sprawami z pogranicza magii i rzeczy nadprzyrodzonych. A książki pisze w tzw. międzyczasie.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/61527/waldemar-cichon

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: