Biblioteka Publiczna

To nie są żadne "odgrzewane kotlety" tylko całkiem nowe dłuższe i krótsze opowiadania. To, że King umie pisać, to wiadomo. Że czasem przynudza też. Wielkich zaskoczeń nie ma. No, może tylko w opowiadaniu "Piąty krok" i "Willie Popapraniec". Nie brak makabrycznego humoru w opowiadaniu "Laurie", a że jest z psem w jednej z głównych i bardzo pozytywnych ról - tym lepiej. "Grz tniki" mogłyby być krótsze, bo niemal od początku wiadomo co się kryje w wózku.
A do Pana Tłumacza: "przed laty" ale "sprzed lat". Nie mówiąc już o takich grepsach jak "Zdrowie wasze w gardła nasz" - King to napisał ? Naprawdę ?

Dawno, dawno temu był taki serial "Koń, który mówi". To jest książka o stole, który mówi. Tak, o stole! Autor pisze sprawnie, ale trudno się zorientować, po co przymus pisania jakoś się chyba nazywa. Trochę udaje Pynchona, trochę Pereca, a nawet trochę Joycea. I ogólnie bierze co się da z bajkowej amerykańskiej kultury. Czyli postmodernizm po polsku.

Książka, która daje nadzieję i mówi o sprawach naprawdę ważnych. Historia, w którą bardzo chce się uwierzyć. Cieszę się, że Matt Haig wrócił do pisania i stworzył tę piękną, podnoszącą na duchu i przywracającą wiarę w sens życia, powieść.
To była prawdziwa literacka uczta!

Paskudne to jakieś. Lepkie i nieprzyjemne. I nie z powodu tematu - bo ważny, tylko stylu życia tych ludzi, włącznie z autorką może tantiemy z książki zmieniły ich sytuację. Sama pisze, że może z czasem ona i jej partner znajdą pracę. Czyli żyją na garnuszku opieki społecznej. Tak jak ich dziadkowie, rodzice, rodzeństwo i zapewne dzieci. Wydaje mi się, że nieco podbarwiona sensacją jest ta opowieść, bo nie wyobrażam sobie orgii organizowanych kilka razy w tygodniu przez dziadków, rodziców i dzieci, a czasem jeszcze przygodnych osób. To wymagałoby wielkiej kondycji fizycznej zwłaszcza tych staruszków babunia też brała udział. Kto by przypuszczał, że Edynburg to siedlisko pedofilii.

Spodziewałam się czegoś lepszego: thrillera, jakieś przebiegłej intrygi, bohaterki, która zmieni rzeczywistość. Początek i koniec pierwszej części jeszcze dają rade, ale to co pomiędzy oraz kolejna część tej trylogii to po prostu kolejna historia o liceum w USA, z jego hierarchią, romansami, imprezami i małostkowymi rozmowami, z których nic nie wynika.

Z przykrością dość nisko oceniam tę ostatnią książkę z cyklu o Fabianie Risku. Akcja tym razem toczy się w Kopenhadze i skupia na szefie tamtejszej policji do spraw zabójstw.
Rozgrywka między nim a byłą policjantką nie ma końca. Zwrotów w tej historii pełno, każdy mniej prawdopodobny od poprzedniego. I przy całej przebiegłości tropiącej go kobiety, oraz przeznaczonych na to środków ciekawe skąd popełnia ona jakieś dziecinne błędy w ostatniej chwili, tylko po to, aby sytuacja się odwróciła o 180 stopni. No i autor chyba ma uraz w kategorii "żona", bo w książce jakieś takie jędzowate, ciągle niezadowolone i wpędzające mężów w nieuzasadnione poczucie winy.

Mimo, że w książce dzieje się dużo, źli są bardzo źli, a dobrzy trochę pogubieni, to nie dorównuje ona poprzednim tomom. Autor chyba nieco przekroczył czerwoną linię prawdopodobieństwa. Poza tym sposób w jaki Fabian uniknął przeznaczenia w konfrontacji z zabójcą to nie spojler, przecież wiadomo, że jest jeszcze jeden tom drażni infantylizmem motywu.
I uwaga: po podziękowaniach jest jeszcze jeden mini rozdział, typu teaser.

Niestety zamiast e-audiobooka "Dom dla lalek"nr inw. 1232 podpięty jest e-audiobook "Krótko mówiąc " autor Archer Jeffrey

Bohaterowie nadal zmagają się z życiem - próbują znaleźć dla siebie właściwą drogę. Ostatnia część trylogii obfituje w dramatyczne wydarzenia, ale pokazuje też, że warto podążać za marzeniami.
Bardzo się cieszę, że ta seria została wznowiona po latach!

Dzięki dziennikowi dziadka Kacper poznaje jego historię, a prawda nareszcie wychodzi na jaw. Cztery pory roku i cztery książki, a więc pora pożegnać się z bohaterami - Marią, Kacprem, Krystynką i jej podopiecznymi oraz innymi mieszkańcami Granic.
Na pewno będę tęsknić za tymi sielskimi krajobrazami!

Każdemu, kto chce przeczytać tę książkę albo już przeczytał, polecam zapoznanie się z jej rzeczowym omówieniem. Nie jest to zwykła recenzja, więc tylko dla dociekliwych. Na pewno daje do myślenia. https://bit.ly/4i6kRMZ

Bardziej psychologiczna niż thriller. Zabójstw jest tu kilka, ale to nie o nich temat. Jest za to o braku miłości, o roli przypadku, dobrych chęciach, niezrozumieniu, łatwym osądzaniu, o poświęceniu, wyrzutach sumienia i jeszcze kilku wątkach. Wszystkie te wątki są ze sobą ściśle powiązane. Jedyna moja pretensja do autora/autorki to wątek psów. Nie znoszę tej sztampy - pies umiera pierwszy. Tu jest nieco inaczej, ale nie zmienia to wydźwięku.

Kiedy bedzie dostępna ?

Kazimierz, a biogram Tadeusza?

Kazimierz - a biogram Tadeusza?

Kazimierz - a biogram Tadeusza?

super książka

Zanim zaczęłam czytać zastanawiałam się, o czym można pisać na temat służących przez niemal 400 stron. Okazuje, że można i to ciekawie. Autorka omówiła chyba wszystkie aspekty życia tych kobiet. głównie w okresie międzywojennym, jak i w czasie okupacji, musnęła też temat już nie służących a pomocy domowych tuż po wojnie i zmianie stosunków społecznych. Wszystko to na konkretnych przykładach, świadectwach "państwa" i samych służących kobiet. Ich poniżenia i pracy ponad siły, ale też często bezwarunkowego przywiązania, a w czasie wojny wręcz heroizmu. Czyta się wartko i z zainteresowaniem.